Ik wil graag iets persoonlijks delen omdat ik denk dat dit iets is dat ook voor jou waardevol kan zijn. Met name als je in een transitieperiode zit, naar een nieuwe fase, een nieuwe manier van leven of bijvoorbeeld een nieuwe ontwikkeling in je bedrijf.
En mijn persoonlijke verhaal is het afscheid nemen waar ik de afgelopen weken door in beslag ben genomen, het afscheid nemen van mijn lieve wijze krachtige 90-jarige oma Gerda. Zij is vorige week overleden en gisteren hebben wij haar begraven. En hoewel ik de laatste weken volledig opgeslokt ben geweest in het hele proces van afscheid nemen, van de laatste adem tot het begraven van de kist tot wat nog komen gaat.., is er één ding dat daar voor mij glashelder uitgefilterd kan worden: Een goed afscheid is essentieel om te kunnen vasthouden wat van waarde is. Een goed afscheid zorgt ervoor dat je dat wat je geleerd hebt, dat wat zo fijn was en dat wat je wilt vasthouden, ook daadwerkelijk met je mee kan nemen. Misschien herken je dit zelf ook wel van het verliezen van een dierbare?
Maar waarom ik denk dat dit onderwerp ook van waarde is voor je persoonlijke en professionele ontwikkeling in je zoektocht naar het verwezenlijken van je idealen is als volgt…
Als je een creatieve idealist bent zoals ik, zal je geregeld bij bestaande oude systemen van werken of omgaan met elkaar de behoefte voelen om te kijken waar de rek zit om dingen op nieuwe manieren uit te proberen. In dat proces kan het soms ook gebeuren dat je tegen een muur oploopt, als blijkt dat de beweging eruit is en er (nog) geen ruimte is voor de verandering die jij zoekt. Denk bijvoorbeeld aan een werkplek waar je uitgegroeid bent, een vereniging of organisatie waar je niet meer tussen past of een oude manier van aanpakken die je nu niet meer dient.
Echter, hoewel we met onze dierbaren vaak nog proberen goed afscheid te nemen, vergeten we soms om dat te doen bij de oude “afgedankte” werkplekken of levensfases. We hebben van onze Moeder Consumptiemaatschappij geleerd te consumeren en en daarna weg te gooien. Hoe vaak hoor je mensen (of jezelf!) niet laatdunkend praten over de plekken en fases die ze achter zich hebben gelaten, “want je bent zoveel beter af zonder” ofzo. Alleen loop je zo het risico per ongeluk het kind met het badwater weg te gooien.
Dat verandering en loslaten nodig is voor het leven en om dichter naar je idealen te bewegen, betekent niet dat je het oude hoeft te vergeten en negeren. Net als dat ik wist dat het nodig was om mijn oma los te laten na haar 90 jaar lange leven -hoewel ik haar liefst nog jaren bij me had gehouden- hoef ik niet te vergeten wat ik van haar geleerd heb en wat ik dankzij haar herinnering in de toekomst nog van haar kan leren.
Dus is mijn vraag aan jou of je onlangs of langer terug bepaalde fases hebt afgesloten, mensen of organisaties hebt achtergelaten of oude manieren van doen opgegeven hebt? En hoe ben je daar dan mee omgegaan? Is het je gelukt er aandacht aan te besteden en eer te doen aan de waardevolle elementen die je in “het oude” geleerd had? Of was je geneigd om snel door te gaan naar het volgende en kijk je misschien met tegenzin of zelfs schaamte terug op het oude?
Probeer dan eens om alsnog aandacht te besteden aan het goed afscheid nemen. Sta stil bij de dingen die je in die periode, met die systemen en van die mensen geleerd hebt en bij wat je wilt vasthouden zodat je verder kan groeien en gebruik kan maken van je opgedane ervaringen op het (ongebaande;)) pad dat voor je ligt!
Zit je middenin een transitie en ben je zoekende waar het heen moet gaan? Of merk je dat je graag dingen wil veranderen maar blijven oude gewoontes je steeds achtervolgen? Loop je steeds tegen dezelfde muren op en vraag je je af of je nog wel op je plek zit? Ik kijk graag met je mee en nodig je uit vanuit verfrissende standpunten naar je situatie te kijken en ik help je de creativiteit weer te hervinden in dat mooie traject naar een betere wereld om je heen! Wees welkom voor een gratis inspiratiesessie in mijn Groene Buitenatelier!
Veel liefs