Allereerst allemaal een heel mooi 2019 gewenst vol radicale inspiratie, vernieuwende kracht en heel veel liefde!
Een week in het nieuwe jaar al. En hoewel het misschien gewoon wel een week is zoals andere weken, doet het toch veel met mensen valt me op. Automatisch kijk je terug op een oud jaar en blik je vooruit op een nieuw jaar. Wat gaat dat nieuwe jaar brengen en welke stappen ga je zetten? En in deze periode van Oude en Nieuwe dingen zie ik veel drukte, veel haast om vanalles zo snel mogelijk weer op te starten, maar ook zie ik veel kippen zonder kop verward in rondjes rennen.
En die verwarring voel ik zelf ook wel. In ons Hollandsch Kikkerlandje is de jaarwisseling een traditioneel christelijk einde & begin dat niet meer echt aan de seizoenen gelinkt is. Het markeert het einde van een jaar en daarmee het begin van een nieuw jaar. Maar als je naar buiten kijkt, naar de bomen, naar de koude barre grond, je droge huid, je verminderde/rustiger energie, dan zitten we eigenlijk nog middenin dat EINDE. Middenin de Winter. En winter is het moment om dingen af te laten sterven, groei te stoppen, ruimte te maken, te wachten en een winterslaap te houden. Niet echt het moment voor al die nieuwe plannen, nieuwe projecten en nieuwe energie die uit onze evaluaties rond O&N kwamen…
Maar dat wil ik wél! Ik wíl gewoon door. Met nieuwe dingen. Met groei. No time to lose, we’ve got a world to win, denk ik dan. Onze wereld heeft ons idealisme en daadkracht nodig! Waarom forceren we niet gewoon een lekkere lente- of zomervibe waarin we lekker veel gedaan krijgen?
Wel, eigenlijk doen we dat al, het hele jaar door. Een doel stellen, hard werken werken werken, doel behaald, en door naar het nieuwe doel, enzoverder… En dat kan je heeuul lang volhouden, alleen zal je bij elke “winter ” die je overslaat, steeds minder groeien en bloeien en verliest je harde werken langzaam aan kwaliteit en creativiteit. En uiteindelijk ligt die Burn-out gewoon geduldig op je te wachten om die “winter” aan je op te dringen.
Mijn punt is dat om gestaag te kunnen groeien & bloeien, je af en toe een beetje moet afsterven. Soort van even niets doen. Overwinteren.
En hoe ziet dat eruit? Planten stoppen hun groei, sommige dieren houden een winterslaap en vogels vliegen naar warmer oorden. Voor mensen is het volgens mij een tijd van rusten, luisteren, naar binnen kijken, onderzoeken, lessen integreren, oude rommel opruimen, eigenlijk lijkt het alsof er niets gebeurd maar van binnen gebeurd er juist zoveel! Er ontstaat ruimte zodat ooit weer veel nieuws kan opbloeien… Maar nu nog niet.
Dus effe praktisch, hoe doe je dat dan, niets doen? Nou, om maar met de deur in huis te vallen, hoe je dat in ieder geval NIET doet is door achter elkaar alle series van Netflix te verslinden of eindeloos door allerlei social media opgeslokt te worden. Dat is het land van Apathie, en daar vindt geen rust of reflectie plaats. Hoe dan wel? Een structuur aanhouden en dingen blijven doen die je al deed, maar op een rustiger tempo. En activiteiten die daarbij extra uitnodigen tot rust en reflectie zijn bijvoorbeeld wandelen, schrijven, muziek, fijne mensen om je heen, mediteren, praten, dansen, douchen en nog heel veel dingen die je zelf kan bedenken 🙂
Ik nodig je uit om de Winter te omarmen en een beetje af te sterven en naar binnen te keren, zodat je daarna weer vol nieuwe kracht en ideeën de wereld in kan stappen. En mocht je oude troep van het afgelopen jaar tegenkomen waar je geen raad mee weet of heb je behoefte aan een Winter-guru aan je zijde die je door dat proces van overwinteren en afsterven heen trekt, voel je vrij me te contacten. Ik sta bekend om mijn rust en hou van analyseren en reflecteren dus wat voor jou een worsteling lijkt, is voor mij (als iemand aan de zijlijn 😉 ) een peuleschil!
Fijne winter!