Dit is een collage/acrylschilderij geïnspireerd op de 2,5 maanden wandeltocht afgelopen zomer. En dit is wat ik je er graag over wil delen:
Omdat ik dagenlang aan het wandelen was met de natuur om me heen als gezelschap, bracht ik veel tijd door met mezelf en m’n eigen gedachtespinsels. Langzaam verdween de ruis van buitenaf (invloed van social media, samenleving, mensen, energieën, ..) en werd m’n hoofd leger en m’n oppervlakkige gedachten -die alledaagse gedachtetrein- minder. Ik kwam erachter dat ik van mezelf eigenlijk maar bar weinig gedachten heb… 🙂 En doordat die alledaagse afleiding verminderde, werd ik me ook meer bewust van de onderliggende, vaak onbewuste gedachten die me stiekempjes sturen. De verhalen die ik mezelf vertel en die zo mijn wereld creëren.
Iedereen vertelt zichzelf verhalen, bewust en onbewust. Deze verhalen worden beïnvloed door je vroege levenservaringen, de maatschappij en belangrijke (positieve & negatieve) gebeurtenissen en levenslessen. Zolang het hoopvolle positieve verhalen zijn, heb je daar veel profijt van. Ze creëren een wereld aan mogelijkheden voor je. Maar iedereen zal ook een paar (of meer :s) oude belemmerende, beperkende, negatieve verhalen aan zichzelf vertellen, ook al ben je er zelf niet van bewust.
En tijdens mijn wandeling werd ik me bijvoorbeeld bewust van mijn “ik kan het niet”- en “dat is onmogelijk”-verhaal en m’n “ik moet”-verhaal. Op momenten van fysieke struggle kwamen die ineens heftig omhoog, maar nu wel in fel daglicht. En ik zat met ze opgescheept…Maar zij ook met mij!! Omdat ik niet voor ze kon “weglopen” 😉 heb ik ze maar ’s flink aan de tand gevoeld… En uiteindelijk heb ik besloten ze bewust los te laten, elke dag weer opnieuw.
Wat een werk! Maar wat een ruimte! En wat een mogelijkheden, en… waar oh waar is m’n houvast?! 😀 Dooodeng! Maar het maakt me niet uit, ik ben de beperkingen zat! En ik zie een wereld voor me die zo anders kan draaien en zo stralend gezond kan worden als steeds meer mensen besluiten hun beperkende verhalen opzij te zetten!
Wat zijn jouw verhalen die je jezelf keer op keer verteld? Welke hebben je geholpen tot nu toe? En welke belemmeren je bij elke stap die je (niet) zet? Welke oude verhalen zijn aan vervanging toe? Kortom, wat mag worden losgelaten?
Veel liefs,
Anne