Het afgelopen jaar en zeker de afgelopen maanden is er een innerlijke strijd in mijn hoofd gaande geweest. Een strijd die ik ook in de buitenwereld zag gebeuren. Een strijd tussen twee werelden die voor mij als één aanvoelde, maar toch ver uit elkaar leken te staan. Activisme en Anti-Racisme enerzijds EN Spiritualiteit aan de andere kant… Ik had geen idee hoe ik deze twee werelden waar ik zo in geloof, met elkaar kon rijmen. Maar recentelijk begin ik steeds meer de woorden te vinden voor dat gevoel. En dat gaat verder dan enkel het rijmen van Anti-racisme en spiritualiteit, het gaat over drie elementen die voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn:
ACTIVISME ~ SPIRITUALITEIT ~ CREATIVITEIT
Activisme: om de duistere onbewuste kanten van onszelf als collectief (EN individueel) te zien en horen en onder de aandacht -in het Licht- te brengen. Er bewust van te worden EN het volledig te erkennen.
Spiritualiteit: losbreken uit een wereld aan beperkte mogelijkheden die ons ooit is voorgeschoteld, waarin alleen dátgene dat we al kennen tot de mogelijkheden behoort.. en om juist te gaan geloven in het mysterieuze van het onbekende & de magie van onbeperkte mogelijkheden.
Creativiteit: om je door die inspiratie & magie te laten leiden en je Idealen te vertalen naar Inspired Action in de buitenwereld, waardoor die mooie wereld waarin je gelooft langzaam via jouw handen voor je ogen vorm krijgt… en daar kom je dus automatisch weer uit bij een creatieve geïnspireerde vorm van Activisme!
Maar wat staat er dan in de weg om die werelden tot één te integreren? Meerdere dingen. Maar vandaag focus ik me op één heel duidelijke die voor mij in de weg stond: Spiritual Bypassing. In spiritualiteit, maar ook in psychologie en politiek kan je dit fenomeen voorbij zien komen. Je kan het zien als een vorm van VERMIJDING. Vanuit “alles dat je aandacht geeft, groeit” en onder de mantel der “Liefde & Licht”, kan je het idee krijgen dat je je aandacht alleen maar op mooie bloemige vrolijke dingen en gedachtes mag richten en vooral al het lelijke vieze nare moet vergeten. “Want help! Anders manifesteer ik het zelf!”
Denk bijvoorbeeld aan de neiging om je eigen boosheid, verdriet en angst liever zo snel mogelijk uit de weg te willen ruimen, uit angst dat je nog meer ellende voor jezelf creëert. Of de neiging om vooral niet teveel over racisme te willen praten, omdat we daarmee “alleen maar voor meer polarisatie zorgen” en het erger maken… Maar niets is minder waar: polarisatie (zwart-wit denken) en lijden ontstaan JUIST doordat de duistere schaduwkanten van onszelf er niet mogen zijn en geen aandacht mogen krijgen…
Enja, zelf ben ik zoals je wellicht weet ook groot fan van bloemige vrolijke liefde en blijf ik niet graag in slachtofferschap hangen… En om DAAR met z’n allen te komen, zullen we eerst al onze onbewuste schaduwkanten moeten onderkennen. In het Licht brengen. Integreren als een deel van ons. Alleen dan kunnen we individueel en collectief HELEN – letterlijk één GEHEEL te worden – van de pijn en wonden die we in de loop der jaren en eeuwen hebben opgelopen.
De pijn en de wond zien en erkennen, de pijnlijke daden en verantwoordelijkheid zien en erkennen en uiteindelijk uiteindelijk… integreren & vergeven. Dat gebeurt uiteindelijk vanzelf als er voldoende juiste aandacht is geweest. Dus sluit ik graag af met een uitspraak van Juno Berger in de podcast van Claire van de Heuvel: “Wat je de júiste aandacht geeft, groeit niet meer”. Het wordt immers gehoord en erkent en kan zo een plekje in het geheel vinden.
Blijf dus vooral doen waar jij je toe aangetrokken voelt -of dat nou één van deze drie elementen is of alledrie- en zie ook de waarde van de andere twee. Want dat ene stukje is van jou en is jouw plek in het geheel van het samen creëren van een mooie wereld.
Voor meer uitleg over spiritual bypassing en collective shadow-work, check de gelijknamige YouTube video’s van Christina Lopes @theheartalchemist
Lieve groet,
Anne
